از نظر گیاه‌شناسی، گل محمدی درختچه‌ای است پرپشت، دارای خارهای ریز، زیاد و فشرده، پهن و یکنواخت. گل‌های آن صورتی رنگ، پر پر و معطر که گاهی نیز سرخ رنگ است.گل محمدی را می‌توان به روش های مختلفی ازجمله؛ خوابانیدن، پیوندزدن، قلمه‌زدن و ازدیاد از طریق پاجوش، تکثیر کرد. در کشور ما دو روش «قلمه زدن» و «استفاده از پاجوش» رایج است.از آبان‌ماه تا اوایل اسفندماه، پاجوش‌ها را به محل مورد نظر انتقال داده و می‌کارند. این گیاه به شرایط کم آبی مقاوم است با این حال آبیاری در زمان غنچه دهی و گل دهی ضروری و موثر می باشد. استفاده از کود و سموم شیمیایی تاثیر منفی بر عطر و اسانس گل محمدی میگذارد.
نحوه مصرف محصولات شینا در مزارع گل محمدی:
امیک: ۴۰ لیتر در هکتار: ۲۰ لیتر در اولین آبیاری زمستانه ، ۲۰ لیتر در آبیاری قبل از غنچه دهی.
شیلد: در صورت وجود بیماری و آفت، بعد از برداشت و جمع آوری گل به صورت اسپری به میزان ۱۰-۶ در هزار. در صورت لزوم تکرار در فاصله زمانی ۷ روز.
